3) ALVARLI MUHAMMED LÜTFİ (EFE Hz.) EFENDİNİN MEKTUBUDUR

3) ALVARLI MUHAMMED LÜTFİ (EFE Hz.) EFENDİNİN MEKTUBUDUR

ALVARLI MUHAMMED LÜTFİ EFENDİNİN MEKTUBUDUR

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكَاتُهُ

Hâlde hâldaşım, yolda yoldaşım, dinde kardeşim Muhammed Hulûsi Efendi Kardeşim!

Hamden lillâh, Nur-u tevhid, yâr-ı gârındır senin

Nur-u tevhid, nur-u didem, dilde yarındır senin.

Rahm-i Rahmân ez-ezel tâ be-ebed İhsân-ı Hak.

Mahza fadlından, Hüdaya bâki vârındır se­nin.

Bir Kerîmdir, bir Rahimdir, Bir Hakîmdir Zülcelâl,

Kerem-i fadl-ı ilâhî, yâr-ı ğârındır senin.

Nice hamd etmek gerektir, Lütfî’yâ bu ni’mete.

Gübâr-ı kadem-i cânân müşkbârındır senin.

      Biinâyetillâhi teâla meyân-ı Ümmet-i Muhammed’de Şem’a-i hidayet nurunu fü­ruzân eden bir Zât-ı âli kadrın huzur-u saa­detine nâ-mı kemteranemi tahrir ile, tezek­kürde bulunduğunuz ve bize hüsn-ü him­metlerini celb ve selamla­rını tebliğiniz, kıymet-i dünya ve mâfihâ olan eşyadan de­ğerlidir. Ol zât-ı âli kadrin himmetlerini is­tirhamda, bir bende-i âciz ve bir müznib-i kemterim. Ol babda himmetlerine havale.

Esselam ey şem’a-i nûr-u hidayet Esselam

Esselam ey matla-i mihr-i saadet Esselam.

Gülbin-i tevhidde gonca-i hemrâh,

Muhammed Hulûsî Efendi Kardaş,

Nur-u tevhid ise, dilde dilârâ,

Bir Hak nüma zâta olmuşsun yoldaş,

Tuttuğun dâmeni elden bırakma,

İlm-i Ledundan olmuşsun sırdaş,

Kerem-i Kerîme bu mazhariyet,

Bir kadr-i vâlâya olduğun haldaş,

Hamd eyle Mevlaya rû-ber-zemin ol,

Nâ ehle esrarı eyleme sen fâş.

Muhammed Lütfi (R.A.)

Envâr-ı dûdidem, birâder-i bergüzidem

Muhammed Hulûsî Efendi kardaş!

Bâdesselam veddua e’azzeke-llâhu fiddareyn

Hasta dilânın derdine derman eder Allah.

Allah diyenin affına ferman eder Allah.

Her kim ki der-i dergâh-ı İlâhîde sâil

Sıdk ile yapışanlara ihsan eder Allah.

Âşık ile ma’şûk bâzârı bizlere mektum,

İsmaili suretâ kurban eder, Allah.

Hafîz ism-i şerifine olan mazhar efendinâ

Kerem-i Kerîmi gözle, açar hurşidveş (Hâşiye 1) ma’na

Bu kanun-u ezelîdir, belâ ehl-i velayete

Olup âşık-ı belâ, âhir olur bir gonca-i rânâ

Hüda dostlarını dâim belâya müptela eyler.

Belânın âhiri baldır, Hayat-ı ebedî cânâ

Belâ ile bulan buldu Velayı (Hâşiye 2), her dü âlemde.

Hâşiye 1: Hurşid veş: Güneş gibi

Hâşiye 2: Vela’: Şer’an aşkdan ve dostluktan hâsıl olan karâbet-i hükmiye

 

Orjinalini indirmek için tıklayınız

Bir önceki yazımız olan 12) BEDİÜZZAMAN HAZRETLERİNİN MEKTUBU "HULÛSÎ BEY’E HİTABDIR." başlıklı makalemizde Alvarlı hakkında bilgiler verilmektedir.